FAQ

Het eerste consult osteopathie kost 105,00 Euro. Het vervolg uitgebreide consult kost 105,00 Euro. 

De osteopatische denkwijze is holistisch, d.w.z. de osteopaat behandelt geen ziekten, maar de zieke mens! Belangrijk binnen de osteopatische denkwijze is het feit dat alles in het menselijk lichaam beweeglijk is, bewegen kan en vooral bewegen moet! Deze bewegingen gaan van groot (armen en benen en romp) tot zeer klein en specifiek (organen en zenuwstelsel). En wel 24 uur per dag. Elk bewegingsverlies waarmee ons lichaam te kampen heeft veroorzaakt een verlies aan energie. De behandelmethode van de osteopaat is gericht op het herstellen van de oorspronkelijke bewegingen. (zie ook de algemene informatiepagina)

De meeste ziektekostenverzekeraars vergoeden de osteopathie geheel of gedeeltelijk. Raadpleeg uw polis of verzekeraar.

Omdat osteopathie veilig is, want de osteopaat heeft in zijn opleiding heel nauwkeurig en voorzichtig leren voelen naar de weefsels en structuren van het lichaam. Omdat osteopathie de bewegingsmogelijkheden, in de breedste zin van het woord, van het lichaam verbetert. Omdat hiermee grenzen worden verlegd en niet overschreden. De kennis en de kunde van de osteopathie staan hier garant voor. De osteopathie is geschikt voor behandeling van zieke én gezonde mensen. Omdat osteopathie geen verandering van structuur (botbreuk, ontstoken weefsel, tumor) aanpakt maar een beroep op de functie van het lichaam doet en de functie is nagenoeg altijd voor verbetering vatbaar. Met osteopathie behandel je dus geen ziekte, maar de (zieke) mens. Osteopathie is een geneeswijze die de lichamelijke functies beter onderling afstemt en optimaliseert. Het helpt je om je beter te voelen.

Osteopathie bestaat in Nederland pas 30 jaar. In Amerika, Engeland en Frankrijk valt de osteopathie onder de reguliere zorg. Een erkende osteopaat is lid van een beroepsvereniging en geregistreerd in een van de registers(NOF of NRO). De osteopaat heeft daarom altijd een titel achter zijn naam staan: DO (gediplomeerd osteopaat). Achter deze titel staat in welk register de osteopaat is ingeschreven: (M)RO (geregistreerd lid NOF) of MRO (geregistreerd lid NRO). Wij zijn geregistreerd bij de NOF omdat daar uitsluitend collegae geregistreerd staan met een medische / BIG vooropleiding. De opleidingsduur (voor afgestudeerde fysiotherapeuten en artsen) is 5 jaar. De opleiding wordt afgesloten met het maken van een thesis en de verdediging hiervan. De ziektekostenverzekeraars vergoeden geheel of gedeeltelijk de behandelingen mits deze uitgevoerd worden door geregistreerde osteopaten.

Osteopathie is geen beschermd beroep, het is verstandig om te zoeken naar een osteopaat DO die geregistreerd is bij het NOF. Deze osteopaten hebben een medische vooropleiding genoten.

Osteopathie behandelt alle structuren in het lichaam. Manuele therapie, chiropraxie en fysiotherapie behandelen uitsluitend de botstukken, kapsel-band-apparaat en spieren.

Osteopathie is een 'totaalbehandelingswijze' die zowel het bewegingsapparaat (pariëtaal) als het orgaanstelsel (visceraal) als het zenuwstelsel (cranio-sacraal, hoofd tot staartbeentje) behandelt en gebaseerd is op oorzaak-gevolg denken.

Klachten kunnen veroorzaakt worden door bijvoorbeeld: ongevallen, sportblessures, overbelasting, spierverrekkingen, ontstekingen, operaties, littekens die verklevingen veroorzaken, etc. (De oorzaak van de klacht ligt in het feit dat de mens de aanleiding van het ontstaan van de klacht (-en) niet kan compenseren en/of zelf verhelpen). We zien vaak dat klachten niet daar ontstaan waar de primaire oorzaak zich bevindt en dat er een aanzienlijke periode (soms jaren) kan bestaan tussen de oorsprong en het ontstaan van de klacht waarvoor de patiënt zich laat behandelen.

Voorbeeld:

• Een enkelblessure kan jaren later rugpijn of hoofdpijn veroorzaken.
• Een val op het staartbeentje kan na verloop van tijd migraine of duizeligheid veroorzaken.
• Een tangverlossing kan bij kinderen leer-, gedrags- of motorische stoornissen tot gevolg hebben.
• Buikoperaties kunnen na verloop van tijd stoelgangproblemen, rugpijn, hoofdpijn, nek- en schouderpijnen veroorzaken.

Klachten ontstaan wanneer er bewegingsblokkades optreden in of tussen de systemen. Het lichaam zal zelf proberen deze blokkades te compenseren c.q. op te heffen. Meestal lukt dat. Als dat niet lukt, is de osteopaat de aangewezen persoon om d.m.v. zijn behandeling deze blokkades op te heffen. De osteopaat werkt samen met de huisarts, kinderarts en specialist.

 Als u een behandeling ondergaat, heeft dit het meeste effect wanneer u vertrouwen stelt in de behandeling en de behandelaar. Dit geldt voor de reguliere zorg, de dokter, maar ook voor deze vorm van geneeskunde.

Een osteopaat zal de tijd en de moeite nemen om u in "gewoon Nederlands" zoveel mogelijk uit te leggen wat hij doet en waarom hij dat doet. Dit geeft de patiënt de kans om te gaan vertrouwen op hetgeen er gebeurt en hij of zij krijgt daardoor inzicht in de oorzaak van het ontstaan van de klachten. Het uitgangspunt van de osteopathie is dat de osteopatische behandeling de patiënt in de gelegenheid stelt om zichzelf te genezen. Met behulp van de behandeling, breng je de genezing op gang.

 Een aantal problemen bij kinderen ontstaat tijdens het geboorteproces. Een te nauw geboortekanaal, een moeizaam verlopen verlossing of kunstverlossing (tang, vacuüm) kunnen de flexibiliteit van het schedeltje veranderen. Op den duur kan dit leiden tot problemen als groeistoornissen, motorische achterstand, onrust en klachten variërend van oorontstekingen tot long- of darmproblemen. Als een kind regelmatig naar een arts moet vanwege dit soort klachten, of wanneer het niet lekker in z'n vel zit, is osteopathie een veilige methode om veel problemen te verhelpen of te voorkomen.

De handgrepen van een osteopaat zijn zacht. Zo zacht zelfs, dat baby's kort na de geboorte behandeld kunnen worden. Kinderen vinden de behandeling over het algemeen erg prettig, omdat het hen een ontspanning geeft die ze voorheen niet kenden.

De behandeling is gericht op het verhelpen van de bewegingsbeperkingen en het opzoeken van de primaire oorzaak en eventuele compensaties. De osteopaat gebruikt een groot aantal specifieke behandelingsmethoden om de gevonden bewegingsverstoringen te behandelen. Hij maakt uitsluitend gebruik van manuele (met de handen) technieken en gebruikt geen apparatuur of medicijnen.

De periode tussen de behandelingen kan variëren van een week tot een maand. Deze tijd heeft het lichaam nodig om tot een nieuw evenwicht te komen. Meerdere behandelingen zijn soms nodig om een optimaal evenwicht te bereiken. Na de behandeling moet het lichaam de tijd en de kans hebben om zijn zelfgenezende krachten ten volle te ontplooien om het probleem zelf op te lossen (zelfgenezing). Als na 6-8 behandelingen nog geen enkele verbetering merkbaar is kan de osteopaat u doorverwijzen naar een andere discipline.

De osteopaat zal een uitgebreid gesprek met u hebben (anamnese). Deze belangrijke informatie zal de osteopaat een indruk geven van de primaire oorzaak. Vervolgens wordt de patiënt van 'van top tot teen' onderzocht, ongeacht de klacht. De osteopaat zal alle bewegingssystemen op beweeglijkheid testen. Zo kan hij er achter komen waar zich de blokkades en bewegingsbeperkingen in het lichaam bevinden die met de klachten verband houden. Zelfs minuscule bewegingsstoornissen kunnen aanzienlijke gevolgen hebben. Het is dus belangrijk dat u in het vraaggesprek duidelijk alle doorgemaakte aandoeningen vermeldt. Daarna bespreekt hij de gevonden stoornissen met u en legt u uit hoe de stoornis kon ontstaan, hoe uw klachten verholpen kunnen worden en hoe u mogelijk in de toekomst klachten zult kunnen voorkomen. Naast het lichamelijk onderzoek kan de osteopaat ook d.m.v. het bekijken van röntgenfoto's zijn diagnose ondersteunen.

De patiënt heeft pijn in zijn linkerschouder (pariëtaal systeem). Veelal vindt de osteopaat bij onderzoek een (bewegings)probleem van de bovenbuikorganen, m.n. de maag (visceraal systeem). De osteopaat brengt het betreffende orgaan (maag), en eventueel de organen waar de maag direct contact mee heeft weer terug in hun oorspronkelijke beweging en de schouderklacht (compensatieklacht) verdwijnt. De patiënt hoeft (nog) geen buikklachten te hebben. De bewegingsblokkade in de buik manifesteert zich via schouderpijn. Gebruikelijke behandelingen zoals fysiotherapie en/of medicijnen zullen in dit geval geen (blijvend) resultaat opleveren omdat ze slechts het symptoom pijn bestrijden en niet de oorzaak aanpakken.

• Kinderen met onregelmatige schedeltjes m.n. na moeizame bevallingen
• Huilbaby's, onrustige kinderen
• Motorische achterstand
• Klachten na doorgemaakte blessures
•  Stoornissen van allerlei aard, zoals oorpijn, buikklachten (zie Huibaby en Kinderen)

• Pijn en/of stijfheid in rug, nek, schouder, heup en ledematen
• Bekkeninstabiliteit
• Sportblessures, verstuikingen
• Whiplash-syndroom en andere post-traumatische klachten
•  Verschillende hoofdpijnen (o.a. migraine, spanningshoofdpijn, voorhoofdsholteontsteking, duizeligheid) Incontinentieproblemen
• Maag- en/of darmklachten (zuurbranden, maagpijn, obstipathie, diarree)
• Klachten na (buik)operaties (littekenvorming, verklevingen)
• Algemene buikklachten, soms medisch onverklaarbaar
• Menstruatiestoornissen (Chronische) vermoeidheidsverschijnselen en concentratieproblemen
• Een scala van klachten die medisch gewoonlijk betiteld worden met: "Daar moet u mee leren leven."

Hieronder een aantal voorbeelden van klachten waarmee u naar een osteopaat kunt gaan. Om alle aandoeningen op te noemen zou te ver strekken, maar voor meer informatie kunt u bij ons terecht. De osteopaat heeft in zijn opleiding geleerd wanneer hij u moet doorverwijzen voor nader medisch onderzoek.

Helaas is osteopathie nog maar zo'n 30 jaar bekend in Nederland. In Amerika en Engeland, daarentegen, valt het onder de reguliere zorg. Deze vorm van gezondheidszorg valt in Nederland onder de niet-conventionele (alternatieve) geneeskunde. Artsen en specialisten reageren vaak zeer kritisch omdat de osteopatische denkwijze in medisch Nederland vrijwel volledig onbekend is. Manuele therapie en chiropraxie, wat zich als onderdeel van de osteopathie afzonderlijk heeft ontwikkeld, is inmiddels - na 40 jaar - redelijk ingeburgerd en geaccepteerd, maar het volledige osteopatische concept ontmoet nog steeds grote weerstand in de medische wereld. Grote bekendheid zal het pas krijgen nadat velen zich met goed resultaat hebben laten behandelen en dit via mond-op-mond reclame willen verspreiden.

Osteopathie bestaat in Nederland pas 30 jaar. In Amerika, Engeland en Frankrijk valt de osteopathie onder de reguliere zorg. Een erkende osteopaat is lid van een beroepsvereniging en geregistreerd in een van de registers(NOF of NRO). De osteopaat heeft daarom altijd een titel achter zijn naam staan: DO (gediplomeerd osteopaat). Achter deze titel staat in welk register de osteopaat is ingeschreven: (M)RO (geregistreerd lid NOF) of MRO (geregistreerd lid NRO). De opleidingsduur (voor afgestudeerde fysiotherapeuten en artsen) is 5 jaar. De opleiding wordt afgesloten met het maken van een thesis en de verdediging hiervan. De ziektekostenverzekeraars vergoeden geheel of gedeeltelijk de behandelingen mits deze uitgevoerd worden door geregistreerde osteopaten. Het NOF register is het enige register in Nederland waarbij alle geregistreerde osteopaten een medische vooropleiding hebben genoten.

De osteopathie vindt zijn oorsprong in de vorige eeuw en is ontwikkeld door de Amerikaanse arts Dr Andrew Taylor Still. De osteopatische denkwijze is holistisch, d.w.z. de osteopaat behandelt geen ziekten, maar de zieke mens! In de Verenigde Staten is osteopathie een erkende vorm van gezondheidszorg. Via Engeland en Frankrijk is de osteopathie in Europa bekend geworden. Zo ook in Nederland. De principes van de osteopathie zijn: biologisch is de mens één geheel en alle afzonderlijke delen (systemen) beïnvloeden elkaar. alles in het menselijk lichaam is beweeglijk, kan bewegen en moet bewegen. de mens draagt in zich een zelfgenezend vermogen. Osteopathie activeert dit. er moet overal een goede doorbloeding van elk weefsel zijn, de 'arterial rule'. de structuur van een weefsel bepaalt de functie en omgekeerd.